SNEHASAMVADAM MONTHY
വിവാഹത്തിനുശേഷം ആറുമാസങ്ങള് കഴിയുന്നയുടനെ പ്രസവിച്ച ഒരു സ്ത്രീയെക്കുറിച്ച ഒരു പരാതി ഖലീഫ ഉമറിന്റെ (റ) അടുത്തെത്തി. പ്രസവിക്കപ്പെട്ട കുഞ്ഞിന് ജീവനും ആരോഗ്യവുമുള്ളതിനാല് വിവാഹപൂര്വരതിയിലൂടെയുണ്ടായതാവണം അവരുടെ ഗര്ഭധാരണമെന്നും അതിനാല് അവര്ക്ക് വ്യഭിചാരത്തിനുള്ള ശിക്ഷ നല്കണമെന്നുമായിരുന്നു പരാതിക്കാരുടെ പക്ഷം. പ്രശ്നത്തിനു പരിഹാരം തേടി പ്രവാചകാനുചരന്മാരുമായി ഉമര് (റ) കൂടിയാലോചന നടത്തി. അബ്ദുല്ലാഹിബ്നു അബ്ബാസാണ് (റ) പ്രസ്തുത പ്രസവത്തെ ക്വുര്ആനിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില് ന്യായീകരിച്ചത്. സൂറത്തുല് ബഖറയിലെ 223-ാം വചനവും സൂറത്തുല് അഹ്ഖാഫിലെ പതിനഞ്ചാം വചനവും ഉദ്ധരിച്ചുകൊണ്ട് ഈ വചനങ്ങള്പ്രകാരം കുറഞ്ഞ ഗര്ഭകാലം ആറുമാസമാണെന്ന് സ്ഥാപിക്കുകയാണ് അദ്ദേഹം ചെയ്തത്. സൂറത്തുല് ബഖറയിലെ വചനത്തില് മുലകുടി പ്രായം രണ്ടു വര്ഷമാണെന്നും സൂറത്തുല് അഹ്ഖാഫില് ഗര്ഭകാലവും മുലകുടി പ്രായവും കൂടി മുപ്പതു ദിവസമാണെന്നും പറഞ്ഞതിനെ താരതമ്യം ചെയ്തുകൊണ്ടാണ് പ്രവാചകാനുചരന്മാരിലെ ക്വുര്ആന് വ്യാഖ്യാതാവെന്ന് അറിയപ്പെട്ടിരുന്ന ഇബ്നു അബ്ബാസ് (റ) കുറഞ്ഞ ഗര്ഭകാലം ആറു മാസമാണെന്ന് സമര്ത്ഥിച്ചത്. ഭരണാധികാരിയായ ഉമര് (റ) അടക്കമുള്ള സ്വഹാബിമാരെല്ലാം അത് അംഗീകരിക്കുകയും കുറ്റാരോപിതയെ വെറുതെ വിടാന് ഖലീഫ കല്പിക്കുകയും ചെയ്തു.
ഉഥ്മാന്റെ (റ) ഭരണകാലത്തും സമാനമായ സംഭവമുണ്ടായതായി ഇമാം മാലിക് (റ) നിവേദനം ചെയ്യുന്നുണ്ട്. ആറാം മാസം കഴിഞ്ഞയുടനെ ആരോഗ്യമുള്ള കുഞ്ഞിനെ പ്രസവിച്ച സ്ത്രീക്ക് വ്യഭിചാരക്കുറ്റത്തിന് ശിക്ഷ വിധിച്ച ഖലീഫയെ തിരുത്തിയത് അലി(റ) യാണ്. നടേ പറഞ്ഞ ആയത്തുകള് ഉദ്ധരിച്ചുകൊണ്ട് ഖലീഫയുടെ വിധിയെ വിമര്ശിച്ചത് ഉഥ്മാന് (റ) അംഗീകരിക്കുകയും സ്ത്രീയെ വെറുതെ വിടുകയും ചെയ്തു. കുറഞ്ഞ ഗര്ഭകാലം ആറുമാസങ്ങളാണെന്ന് സ്ഥാപിക്കുവാന് ഇബ്നു അബ്ബാസും (റ) അലി(റ)യും ഉദ്ധരിച്ച ക്വുര്ആന് സൂക്തങ്ങളുടെ സാരം ഇങ്ങനെയാണ്.
”മാതാക്കള് തങ്ങളുടെ സന്താനങ്ങള്ക്ക് പൂര്ണ്ണമായ രണ്ടു കൊല്ലം മുലകൊടുക്കേണ്ടതാണ്. (കുട്ടിയുടെ) മുലകുടി പൂര്ണമാക്കണം എന്ന് ഉദ്ദേശിക്കുന്നവര്ക്കത്രെ ഇത്. അവര്ക്ക് (മുലകൊടുക്കുന്ന മാതാക്കള്ക്ക്) മര്യാദയനുസരിച്ച് ഭക്ഷണവും വസ്ത്രവും നല്കേണ്ടത് കുട്ടിയുടെ പിതാവിന്റെ ബാധ്യതയാകുന്നു. എന്നാല് ഒരാളെയും അയാളുടെ കഴിവിലുപരി നല്കാന് നിര്ബന്ധിക്കരുത്. ഒരു മാതാവും തന്റെ കുട്ടിയുടെ പേരില് ദ്രോഹിക്കപ്പെടാന് ഇടയാകരുത്. അതുപോ
ലെ തന്നെ സ്വന്തം കുട്ടിയുടെ പേരില് ഒരു പി
താവിന്നും ദ്രോഹം നേരിടരുത്. (പിതാവിന്റെ അഭാവത്തില് അയാളുടെ) അവകാശികള്ക്കും (കുട്ടിയുടെ കാര്യത്തില്) അതു പോ
ലെയുള്ള ബാധ്യതകളുണ്ട്. ഇനി അവര് ഇരുവരും തമ്മില് കൂടിയാലോചിച്ച് തൃപ്തിപ്പെട്ടുകൊണ്ട് (കുട്ടിയുടെ) മുലകുടി നിര്ത്താന് ഉദ്ദേശിക്കുകയാണെങ്കില് അവര് ഇരുവര്ക്കും കുറ്റമില്ല; ഇനി നിങ്ങളുടെ കുട്ടികള്ക്ക് (മറ്റാരെക്കൊണ്ടെങ്കിലും) മുലകൊടുപ്പിക്കാനാണ് നിങ്ങള് ഉദ്ദേശിക്കുന്നതെങ്കില് അതിലും നിങ്ങള്ക്ക് കുറ്റമില്ല; (ആ പോറ്റമ്മമാര്ക്ക്) നിങ്ങള് നല്കേണ്ടത് മര്യാദയനുസരിച്ച് കൊടുത്തു തീര്ക്കുകയാണെങ്കില്. നിങ്ങള് അല്ലാഹുവെ സൂക്ഷിക്കുകയും, നിങ്ങള് പ്രവര്ത്തിക്കുന്നതെല്ലാം അല്ലാഹു കണ്ടറിയുന്നുണ്ടെന്ന് മനസിലാക്കുകയും ചെയ്യുക.” (2:233)’
”തന്റെ മാതാപിതാക്കളോട് നല്ലനിലയില് വര്ത്തിക്കണമെന്ന് നാം മനുഷ്യനോട് അനുശാസിച്ചിരിക്കുന്നു. അവന്റെ മാതാവ് പ്രയാസപ്പെട്ടുകൊണ്ട് അവനെ ഗര്ഭം ധരിക്കുകയും, പ്രയാസപ്പെട്ടുകൊണ്ട് അവനെ പ്രസവിക്കുകയും ചെയ്തു. അവന്റെ ഗര്ഭകാലവും മുലകുടിനിര്ത്തലും കൂടി മുപ്പത് മാസക്കാലമാകുന്നു. അങ്ങനെ അവന് തന്റെ പൂര്ണശക്തി പ്രാപിക്കുകയും നാല്പത് വയസിലെത്തുകയും ചെയ്താല് ഇപ്രകാരം പറയും: എന്റെ രക്ഷിതാവേ, എനിക്കും എന്റെ മാതാപി
താക്കള്ക്കും നീ ചെയ്തു തന്നിട്ടുള്ള അനുഗ്രഹത്തിന് നന്ദികാണിക്കുവാനും നീ തൃപ്
തിപ്പെടുന്ന സല്കര്മം പ്രവര്ത്തിക്കുവാനും നീ എനിക്ക് പ്രചോദനം നല്കേണമേ. എന്റെ സന്തതികളില് നീ എനിക്ക് നന്മയുണ്ടാക്കിത്തരികയും ചെയ്യേണമേ. തീര്ച്ചയായും ഞാന് നിന്നിലേക്ക് ഖേദിച്ചുമടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. തീര്ച്ചയായും ഞാന് കീഴ്പെടുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിലാകുന്നു.” (46:15)
സൂറത്തു ലുഖ്മാനിലെ പതിനാലാം വചനത്തിലും മുലകുടി പ്രായം രണ്ടു വര്ഷമാണെന്ന് വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്.
”മനുഷ്യന് തന്റെ മാതാപിതാക്കളുടെ കാര്യത്തില് നാം അനുശാസനം നല്കിയിരിക്കുന്നു-ക്ഷീണത്തിനുമേല് ക്ഷീണവുമായിട്ടാണ് മാതാവ് അവനെ ഗര്ഭം ചുമന്ന് നടന്നത്. അവന്റെ മുലകുടി നിര്ത്തുന്നതാകട്ടെ രണ്ടുവര്ഷം കൊണ്ടുമാണ്- എന്നോടും നിന്റെ മാതാപിതാക്കളോടും നീ നന്ദി കാണിക്കൂ. എന്റെ അടുത്തേക്കാണ് (നിന്റെ) മടക്കം.” (31:14)
കുറഞ്ഞ ഗര്ഭകാലമെത്രയാണെന്ന കാര്യത്തില് പ്രവാചകാനുചരന്മാരുടെ കാലം മുതല് മുസ്ലിം ലോകത്ത് കാര്യമായ തര്ക്കങ്ങളുണ്ടായിട്ടില്ല. നാലു കര്മശാസ്ത്ര സരണികളും കുറഞ്ഞ ഗര്ഭകാലം ആറുമാസമാണെന്ന് അംഗീകരിക്കുന്നു. പിതൃത്വവും ശിക്ഷാവിധികളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട മദ്ഹബീ നിയമങ്ങളിലെല്ലാം ഈ അംഗീകാരത്തിന്റെ സ്വാധീനം കാണാനാവും. മുസ്ലിം ലോകത്ത് പതിനാലു നൂറ്റാണ്ടുകളായി അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടുവരുന്ന കുറഞ്ഞ ഗര്ഭകാലം തന്നെയാണ് ശരിയെന്ന വസ്തുത അംഗീകരിക്കുകയാണ് ആധുനിക സാങ്കേതികവിദ്യകളുടെ സഹായത്തോടെ ശാസ്ത്രം ഇന്നു ചെയ്യുന്നത്. കുറഞ്ഞ ഗര്ഭകാലത്തെക്കുറിച്ച സംവാദങ്ങളും തര്ക്കങ്ങളും ഭ്രൂണശാസ്ത്രലോകത്ത് സജീവമാണെങ്കിലും നിയമപരമായി അംഗീകരിക്കാവുന്ന കുറഞ്ഞ ഗര്ഭകാലം ആറുമാസമാണെന്ന വസ്തുത ഇന്ന് എല്ലാവരും സമ്മതിക്കുന്നുണ്ട്.
ഗര്ഭാശയത്തിനുപുറത്ത് ഗര്ഭസ്ഥശിശുവിന് ജീവിക്കാനുള്ള കഴിവിനെയാണ് ശിശുജീവനസാമര്ത്ഥ്യം (Fetal Viability) എന്നുവിളിക്കുന്നത്. ഗര്ഭകാലത്തെ മൂന്നു ത്രൈമാസിക യൂണിറ്റുകളായാണ് (trimester) ഭ്രൂണശാസ്ത്രജ്ഞന്മാര് പഠിക്കുന്നത്. ആദ്യത്തെ ത്രൈമാസികത്തിലാണ് ഭ്രൂണത്തില് അടിസ്ഥാനപരമായ മാറ്റങ്ങളെല്ലാം ഉണ്ടാകുന്നത്. ആദ്യത്തെ മൂന്ന് ആഴ്ചകള് കഴിയുമ്പോള് ഭ്രൂണം കോശങ്ങളുടെ കൊച്ചുഗോളമായ ബ്ലാസ്റ്റോസൈറ്റ് മാത്രമായിരിക്കും. നാലാമത്തെ ആഴ്ച മുതല് ഓരോ അവയവങ്ങള് വളരാനാരംഭിക്കും. അഞ്ചാമത്തെ ആഴ്ച കൊച്ചുഹൃദയം മിടിക്കാനാരംഭിക്കും. ആറാമത്തെ ആഴ്ച മുതല് കണ്ണുകളുടെയും നാസാരന്ധ്രങ്ങളുടെയും പ്രാ
ഗ്രൂപങ്ങളായ മുഖകലകള് രൂപപ്പെടാന് തുടങ്ങും. എട്ടാമത്തെ ആഴ്ചയാകുമ്പോഴേക്ക് കൊച്ചുകൈകളും കാലുകളും വളര്ന്ന് വിരലുകള് കാണാന് തുടങ്ങുകയും മൂക്കും മേല്ചുണ്ടും പ്രകടമാവുകയും ചെയ്യും. ഒമ്പതാമത്തെ ആഴ്ച കണ്ണുകള് രൂപപ്പെടുകയും കണ്പോ
ളകളാല് മൂടപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നതോടെ ഒരു മാംസകഷ്ണം മാത്രമായിരുന്ന ഭ്രൂണം കൂടുതല് മനുഷ്യാകാരമുള്ളതായിത്തീരുന്നു. പത്താമത്തെ ആഴ്ചയാണ് ഭ്രൂണം ഗര്ഭസ്ഥ ശിശുവായിത്തീരുന്നത്. പ്രധാനപ്പെട്ട ആന്തരാവയവങ്ങളെല്ലാം -വൃക്കകള്, തലച്ചോറ്, കുടലുകള്, കരള്- പ്രവര്ത്തനക്ഷമമാവുകയും കയ്യിലും കാലിലുമുള്ള വിരലുകളില് നഖങ്ങള് പ്രത്യക്ഷപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നത് ഇക്കാലത്താണ്. പതിനൊന്നാമത്തെ ആഴ്ചയാകുമ്പോള് കുഞ്ഞ് ഏകദേശം പൂര്ണമായിത്തന്നെ ഉണ്ടായിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കും. എല്ലുകള് ദൃഢമാവാന് തുടങ്ങുന്നതും ലൈംഗികാവയവങ്ങള് പ്രത്യക്ഷപ്പെടാന് തുടങ്ങുന്നതും പതിനൊന്നാമത്തെ ആഴ്ചയിലാണ്. ഒന്നാം ത്രൈമാസികം അഥവാ പന്ത്രണ്ട് ആഴ്ചകള് പൂ
ര്ത്തിയാകുമ്പോള് ശ്രദ്ധിച്ചാല് കുഞ്ഞിന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കേള്ക്കുവാന് കഴിയും. രണ്ട് ഇഞ്ച് വലിപ്പവും മുപ്പത് ഗ്രാം തൂക്കവുമുള്ള ഒരു കൊച്ചുകുഞ്ഞാണ് ഈസമയത്തെ ഗര്ഭസ്ഥശിശു. ഒന്നാം ത്രൈമാസത്തിനകത്ത് പ്രസവിക്കപ്പെട്ടാല് ശിശുജീവന സാമര്ത്ഥ്യം പൂജ്യമായിരിക്കും. അഥവാ അങ്ങനെ പ്രസവിക്കപ്പെടുന്ന കുഞ്ഞ് ഒരു കാരണവശാലും ജീവിച്ചിരിക്കുകയില്ല.
രണ്ടാം ത്രൈമാസികത്തില് നടക്കുന്നത് പ്രധാനമായും അവയവങ്ങളുടെ വികാസമാണ്. പതിനാലാമത്തെ ആഴ്ച മുതല് വൃക്കകള് മൂത്രം ഉല്പാദിപ്പിക്കാനാരംഭിക്കുകയും അംനിയോട്ടിക് ദ്രവത്തിലേക്ക് പുറത്തുവിടുകയും ചെയ്യുന്നു. പതിനാറാമത്തെ ആഴ്ചയാകുമ്പോള് കുഞ്ഞിന്റെ ലിംഗം ബാഹ്യമായി മനസ്സിലാകും. പത്തൊന്പതാമത്തെ ആഴ്ചയിലാണ് കുഞ്ഞ് അമ്മയുടെ ഹൃദയസ്പന്ദനം കേള്ക്കാന് തുടങ്ങുന്നത്. ഈ സമയം തന്നെ പുറത്തുനിന്നുള്ള സ്വരങ്ങളും അവ്യക്തമായി കേള്ക്കും. ഇരുപത്തിമൂന്നാമത്തെ ആഴ്ചയാകുമ്പോഴേക്കും മാതൃചലനങ്ങളറിയാനുള്ള കുഞ്ഞിന്റെ ഇന്ദ്രിയങ്ങള് പ്രവര്ത്തനക്ഷമമാകും. ശ്രവണേന്ദ്രിയങ്ങളും കണ്ണുകളും വളര്ന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഘട്ടമാണിത്. ഇരുപത്തിനാലാമത്തെ ആഴ്ചയാകുമ്പോഴേക്ക് സ്വാദുമുകുളങ്ങള് വളരുകയും തലച്ചോറിന്റെ വളര്ച്ച ദ്രുതഗതിയിലാവുകയും ചെയ്യും. ഇരുപത്തിയേഴാമത്തെ ആഴ്ചയോടെയാണ് രണ്ടാമത്തെ ത്രൈമാസികം അവസാനിക്കുക. ഈ സമയമാകുമ്പോഴേക്ക് കുഞ്ഞിന്റെ ശ്വാസകോശങ്ങള് പ്രവര്ത്തനക്ഷമായിരിക്കുമെങ്കിലും പൂര്ണവളര്ച്ചയെത്തിയിട്ടുണ്ടാവുകയില്ല. അംനിയോട്ടിക് ദ്രവത്തില് ശ്വാസോച്ഛാസം നടത്തുകയും കൃത്യമായ ഇടവേളകളില് ഉറങ്ങുകയും ഉണരുകയും ചെയ്യുകയും കണ്ണുകള് അടക്കുകയും തുറക്കുകയും ചെയ്യുകയും വിരല് കടിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന സമയമാണിത്. ഈ ഘട്ടം അവസാനിക്കുമ്പോള് പ്രസവിക്കപ്പെടുന്ന കുഞ്ഞിന് നല്ല പരിചരണം നല്കിയാല് അത് ജീവിക്കും. ഈ സമയത്തെ ശിശു ജീവനസാമര്ത്ഥ്യം (Fetal Viability) 90 ശതമാനമാണ്. നല്ല പരിചരണം നല്കിയാല് കുഞ്ഞിനെ രക്ഷിക്കുവാനും കാര്യമാത്രപ്രസക്തമായ വൈകല്യങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ നിലനിര്ത്തുവാനും കഴിയുന്ന പ്രായമാണിത് എന്നര്ത്ഥം.
ഗര്ഭസ്ഥ ശിശുവിന് ഇരുപത്തിരണ്ടാമത്തെ ആഴ്ച പ്രായമാകുന്നതുമുതല് തന്നെ ശിശുജീവന സാമര്ത്ഥ്യത്തിന് നേരിയ സാധ്യതകളുണ്ടെന്നാണ് പുതിയ പഠനങ്ങള് വ്യക്തമാക്കുന്നത്. ഇരുപത്തിമൂന്നാമത്തെ ആഴ്ച ഇത് പത്തുമുതല് മുപ്പത്തിയഞ്ച് വരെ ശതമാനവും ഇരുപത്തിനാലാമത്തെ ആഴ്ച ഇത് നാല്പത് മുതല് എഴുപത് വരെ ശതമാനവും ഇരുപത്തിയഞ്ചാമത്തെ ആഴ്ച ഇത് അമ്പത് മുതല് എണ്പതു വരെ ശതമാനവും ഇരുപത്തിയാറാമത്തെ ആഴ്ച ഇത് എണ്പത് മുതല് തൊണ്ണൂറുവരെ ശതമാനവും ഇരുത്തിയേഴാമത്തെ ആഴ്ച മുതല് ഇത് തൊണ്ണൂറ് ശതമാനത്തിനു മുകളിലുമാണ്. ആറു മാസങ്ങള്ക്ക് മുമ്പുള്ള ശിശുജീവന സാമര്ത്ഥ്യത്തിന്റെ ശതമാനക്കകണക്ക് ഉയരാനുള്ള കാരണം ചികിത്സാരംഗത്തും സാങ്കേതിക വിദ്യയാലുമുണ്ടായ പുരോഗതിയാണ്. ഈ പുരോഗതിയുണ്ടായിട്ട് ഏതാണ്ട് പതിറ്റാണ്ടുകളേ ആയിട്ടുള്ളൂ. 1973ലെ പ്രസിദ്ധമായ ഒരു ഗര്ഭഛിദ്ര കേസില് പോലും അമേരിക്കന് സുപ്രീം കോടതി വിധിച്ചത് ശിശുജീവന സാമര്ത്ഥ്യം ഇരുപത്തിയെട്ട് ആഴ്ചകളെങ്കിലും പൂര്ത്തിയായാലേ ഉണ്ടാവുകയുള്ളുവെന്നാണ് പൊതുവെ കരുതി വരാറുള്ളതെന്നാണ്. ഇരുപത്തിനാല് ആഴ്ചകളെങ്കിലും പൂര്ത്തിയായാലേ ശിശുവിന് ജീവനസാമര്ത്ഥ്യമുണ്ടാകൂവെന്നാണ് ഇന്ന് പൊതുവെ ചികിത്സാരംഗത്തുള്ളവര് പറയാറുള്ളതെങ്കിലും അതിനേക്കാള് മുമ്പ് പ്രസവിക്കപ്പെട്ടിട്ടും ജീവിച്ച റിക്കാര്ഡുകളുണ്ട്. 2006 ഒക്ടോബര് 24ന് ഫ്ളോഡിറിയില് ഇരുപത്തിരണ്ട് ആഴ്ചകള് മാത്രം കഴിഞ്ഞ് ജനിച്ച അമില്ലിയ ടൈലറെന്ന പെണ്കുട്ടിയാണ് ഏറ്റവും കുറഞ്ഞ ഗര്ഭകാലം കഴിഞ്ഞ് ജീവനസാമര്ത്ഥ്യത്തോടെയിരിക്കുകയും പിന്നീട് വളര്ന്നു വലുതാവുകയും ചെയ്തയാളായി രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. ശ്വാസകോശങ്ങള്ക്കും ദഹനവ്യവസ്ഥക്കും തലച്ചോറിനുമെല്ലാം നിരവധി തകരാറുകളുണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിലും മികച്ച സാങ്കേതികവിദ്യകളുടെ സഹായത്താല് ഒരു കൂട്ടം ഭിഷഗ്വരന്മാര് ഭഗീരഥപ്രയത്നം നടത്തി കുട്ടിയെ ജീവനോടെ നിലനിര്ത്തുകയാണുണ്ടായത്. നീണ്ടു നാലുമാസങ്ങളില് ആശുപത്രിയിലെ ശിശു തീവ്രപരിചരണ വിഭാഗത്തില് കിടത്തിയുള്ള നിരന്തരമായ പരിശ്രമങ്ങളുടെ ഫലമായാണ് അവരുടെ മാതാപിതാക്കള്ക്ക് ജീവനുള്ള കുഞ്ഞിനെ ലഭിച്ചത് എന്നര്ത്ഥം. ഈ രംഗത്തെ റിക്കാര്ഡ് ഇരട്ടകള് മലയാളികളാണ്. എറണാകുളം സ്വദേശികളായ അനൂപ്
-നീലിമ ദമ്പതികളുടെ ഇരുപത്തി രണ്ട് ആഴ്
ചകള് മാത്രം പ്രായമായ കുഞ്ഞുങ്ങളെക്കുറിച്ച് വിവരങ്ങള് മാധ്യമങ്ങള്ക്ക് നില്കിയത് അഞ്ചു മാസത്തെ തീവ്രപരിചരണങ്ങള്ക്കു ശേഷം ആണ്. ആലുവ രാജഗിരി ആശുപത്രിയിലെ വിദഗ്ധ സംഘമാണ് ഇരുപത്തി രണ്ട് ആഴ്ചയും നാലു ദിവസവും മാത്രം ഗര്ഭാശയത്തില് കഴിഞ്ഞ കുഞ്ഞുങ്ങളെ പു
റത്തെടുക്കുകയും ശുശ്രൂഷിക്കുകയും ചെയ്തത്. നൂറു ദിവസങ്ങളോളം വെന്റിലേറ്ററിന്റെ സഹായത്തോടെ ജീവന് നിലനിര്ത്തിയ ഈ ഐവിഎഫ് ഇരട്ടകള് കുറഞ്ഞ ജീവന് സാമര്ത്ഥ്യത്തോടെ ജനിച്ച സാമര്ത്ഥ്യത്തോടെ ജനിച്ച ഇരട്ടകള് എന്ന പുതിയ റിക്കാര്ഡ് സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുകയാണ്. നീണ്ട അഞ്ചു മാസത്തെ മാസത്തെ തീവ്രപരിചരണം വഴിയാണ് അവര് ജീവനോടിരിക്കുമെന്ന് ഖണ്ഡിതമായി പറയാന് ചികിത്സകര്മാര്ക്കുപോലും കഴിഞ്ഞത്.
രണ്ടാമത്തെ ത്രൈമാസം കഴിയുമ്പോഴേക്ക് ഗര്ഭസ്ഥശിശുവില് ഒരുവിധം എല്ലാ ബാഹ്യാവയവങ്ങളും ആന്തരാവയവങ്ങളും വളര്ന്നുവന്നിരിക്കുമെന്നതിനാല് തന്നെ അതിനുശേഷം പ്രസവിക്കപ്പെടുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങള് ജീവിച്ചിരിക്കുവാനുള്ള സാധ്യത അഥവാ ശിശുജീവന സാമര്ത്ഥ്യം തൊണ്ണൂറു ശതമാനത്തിനു മുകളിലാണ്. ഗര്ഭാശയത്തില്വെച്ചു തന്നെ പൂര്ണ വളര്ച്ചയെത്തി പുറത്തുവരുന്ന കുഞ്ഞ് മാതൃശരീരത്തിനകത്ത് തന്റെ ആദ്യകോശമുണ്ടാകുന്നതു മുതല് മുപ്പത്തിയൊന്പത് ആഴ്ചക്കാലമാണ് കഴിച്ചുകൂട്ടുന്നത്. പൂ
ര്ണമായ ഗര്ഭകാലമാണിത്. ഇതിനുമുമ്പ് ഏതു സമയത്തും കുഞ്ഞ് പ്രസവിക്കപ്പെടാം. ഗര്ഭാശയത്തിനകത്തും പുറത്തും കുഞ്ഞിന് വളരാനാവശ്യമായ സംവിധാനങ്ങളെല്ലാം ചെയ്തുവെച്ചിരിക്കുന്നവനാണ് സ്രഷ്ടാവ്. മാതൃശരീരത്തില് നിന്ന് പുറത്തുവരുന്ന ശിശുവിന് പിന്നെ മാതാവുമായുള്ള ജൈവികബന്ധം അതിന്റെ മുലകുടിയാണ്. മനുഷ്യശിശുവിന്റെ മുലകുടി പ്രായം രണ്ടു വര്ഷമാണെന്ന കാര്യത്തില് ശാസ്ത്രവും ക്വുര്ആനും ഒരേ അഭിപ്രായമാണ് പുലര്ത്തുന്നത്. പൂര്ണമായ മുലകുടി പ്രായം രണ്ടു വര്ഷമാണെന്നു പറയുമ്പോള് അതിനുമുമ്പ് ഏതുസമയത്തും മാതാവിന്റെയോ കുഞ്ഞിന്റെയോ ആരോഗ്യപരമായ കാരണങ്ങളാല് മുലകുടി നിന്നുപോകുവാനുള്ള സാധ്യത ക്വുര്ആന് അംഗീകരിക്കുന്നു. മുലകുടിയോടു കൂടി ബന്ധപ്പെടുത്തിയാണ് കുറഞ്ഞ ഗര്ഭകാലത്തെക്കുറിച്ച് ക്വുര്ആന് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നതെന്ന വസ്തുത ശ്രദ്ധേയമാണ്. മുലകുടിയും ഗര്ഭകാലവും കൂടി മുപ്പത് മാസമാണെന്ന ക്വുര്ആനിക പരാമര്ശ(46:15)മാണ് ചുരുങ്ങിയ ഗര്ഭകാലം ആറുമാസമാണെന്ന നിഗമനത്തിലെത്താന് സ്വഹാബിമാരെ സഹായിച്ചത്. കാര്യമായ സാങ്കേതിക സഹായങ്ങളൊന്നുമില്ലെങ്കില് പോലും, ആറു മാസങ്ങള് പൂര്ത്തിയാക്കി ഗര്ഭാശയത്തിനകത്തുനിന്ന് പുറത്തുവരുന്ന കുഞ്ഞിന് ജീവിക്കുവാന് കഴിയുമെന്നാണ് പുതിയ പഠനങ്ങളും വ്യക്തമാക്കുന്നത്. ആറുമാസം പൂര്ത്തിയാക്കുന്നതോടെ ശിശുവിന്റെ ജീവനസാമര്ത്ഥ്യം തൊണ്ണൂറ് ശതമാനമാണെന്നാണല്ലോ പഠനങ്ങള് കാണിക്കുന്നത്.
ആറു മാസങ്ങള് പൂര്ത്തീകരിക്കുന്നതിന് ഏതാനും ദിവസങ്ങള്ക്ക് മുമ്പ് പ്രസവിക്കുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ ജീവന് രക്ഷിക്കുവാന് സാങ്കേതിക സഹായങ്ങളോടെ സാധിക്കുമെന്നതിനാലാണ് കഴിഞ്ഞ അരനൂറ്റാണ്ടിനിടെ ജീവനസാമര്ത്ഥ്യത്തില് കാര്യമായ പുരോഗതിയുണ്ടായിട്ടുണ്ടെന്നു പറയുന്നത്. പ്രസ്തുത പുരോഗതിയുടെ ഫലമായി ഇരുപത്തിനാല് ആഴ്ചകളെങ്കിലും പൂര്ത്തിയാക്കിയ കുഞ്ഞുങ്ങളെ രക്ഷിക്കാന് കഴിഞ്ഞേക്കുമെന്ന ഒരു ധാരണ ചികിത്സാരംഗത്തുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. വിദഗ്ധരായ ചികിത്സകരുടെ മേല്നോട്ടത്തില് ശക്തമായ സാങ്കേതിക സഹായത്തോടെയാണ് പ്രസ്തുത രക്ഷിക്കല് ശ്രമം നടക്കുന്നത്. അങ്ങനെ രക്ഷപെടുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങള് വ്യത്യസ്തതരം വൈകല്യങ്ങള്ക്ക് വിധേയമായിരിക്കും തലച്ചോറ് വേണ്ടത്ര വികസിച്ചിട്ടില്ലാത്തതിനാല് ഓട്ടിസമടക്കമുള്ള വൈകല്യങ്ങളുണ്ടാവാനുള്ള സാധ്യതയേറെയാണ്. ശ്വാസകോശങ്ങളുടെയും കണ്ഠനാളികളുടെയും വളര്ച്ച പൂര്ത്തീകരിച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്തതിനാല് അത്തരം ശിശുക്കള്ക്ക് മുല കുടിക്കുവാന് പലപ്പോഴും കഴിയാറില്ല. മാതൃമുലപ്പാല്
പിഴിഞ്ഞ് വായിലേക്ക് ഉറ്റിച്ചുകൊടുക്കുകയോ സമാന്തര പോഷകങ്ങള് നല്കിയോ ആണ് ചികിത്സകന്മാര് ഈ പ്രശ്നം പരിഹരിക്കാറുള്ളത്. ആറു മാസങ്ങള് പൂര്ത്തിയാക്കുന്നതിന് ഏതാനും ദിവസങ്ങള്ക്ക് മുമ്പ് പ്രസവിക്കുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ ജീവന് രക്ഷിക്കാന് കഴിയുമെങ്കിലും മുലകുടിയടക്കമുള്ള പല ശൈശവക്രിയകളും ചെയ്യാന് അവയ്ക്ക് കഴിയുകയില്ലെന്നര്ത്ഥം. മാതാപിതാക്കളോടുള്ള ബാധ്യതകളെക്കുറിച്ചു പറയുമ്പോള് മാതാവ് തനിക്കുവേണ്ടി സഹിച്ച ത്യാഗങ്ങളെപ്പറ്റി ഓര്മിപ്പിച്ചുകൊണ്ടാണ് ക്വുര്ആന് മുലകുടി പ്രായവും ഗര്ഭകാലവും കൂടി മുപ്പത് മാസങ്ങളാണെന്ന് പരാമര്ശിക്കുന്നതെന്ന വസ്തുത ശ്രദ്ധേയമാണ്. ആറുമാസമെങ്കിലുമുള്ള പൊ
ക്കിള്കൊടി ബന്ധവും രണ്ടു വര്ഷത്തെ മുലകുടി ബന്ധവുമാണ് മാതൃശരീരവുമായി കുഞ്ഞിനുള്ള ജൈവികബന്ധമെന്ന ക്വുര്ആന് പരാമര്ശം വളര്ന്നു വലുതായ ശേഷമുള്ള മാതാപിതാക്കളോടുള്ള ബാധ്യതയെക്കുറിച്ച് ഓര്മപ്പെടുത്തുന്നതിനിടയിലാണ് കടന്നുവരുന്നത്. മുലകുടി പ്രായവും കുറഞ്ഞ ഗര്ഭകാലവും കൂടി മുപ്പത് മാസങ്ങളാണെന്ന ക്വുര്ആന് പരാമര്ശം ശാസ്ത്രീയമായ കൃത്യത മാത്രമല്ല വൈകാരിക ബന്ധത്തിനുണ്ടാവേണ്ട ആഴവും വ്യക്തമാക്കുന്നതാണ്
ഉഥ്മാന്റെ (റ) ഭരണകാലത്തും സമാനമായ സംഭവമുണ്ടായതായി ഇമാം മാലിക് (റ) നിവേദനം ചെയ്യുന്നുണ്ട്. ആറാം മാസം കഴിഞ്ഞയുടനെ ആരോഗ്യമുള്ള കുഞ്ഞിനെ പ്രസവിച്ച സ്ത്രീക്ക് വ്യഭിചാരക്കുറ്റത്തിന് ശിക്ഷ വിധിച്ച ഖലീഫയെ തിരുത്തിയത് അലി(റ) യാണ്. നടേ പറഞ്ഞ ആയത്തുകള് ഉദ്ധരിച്ചുകൊണ്ട് ഖലീഫയുടെ വിധിയെ വിമര്ശിച്ചത് ഉഥ്മാന് (റ) അംഗീകരിക്കുകയും സ്ത്രീയെ വെറുതെ വിടുകയും ചെയ്തു. കുറഞ്ഞ ഗര്ഭകാലം ആറുമാസങ്ങളാണെന്ന് സ്ഥാപിക്കുവാന് ഇബ്നു അബ്ബാസും (റ) അലി(റ)യും ഉദ്ധരിച്ച ക്വുര്ആന് സൂക്തങ്ങളുടെ സാരം ഇങ്ങനെയാണ്.
”മാതാക്കള് തങ്ങളുടെ സന്താനങ്ങള്ക്ക് പൂര്ണ്ണമായ രണ്ടു കൊല്ലം മുലകൊടുക്കേണ്ടതാണ്. (കുട്ടിയുടെ) മുലകുടി പൂര്ണമാക്കണം എന്ന് ഉദ്ദേശിക്കുന്നവര്ക്കത്രെ ഇത്. അവര്ക്ക് (മുലകൊടുക്കുന്ന മാതാക്കള്ക്ക്) മര്യാദയനുസരിച്ച് ഭക്ഷണവും വസ്ത്രവും നല്കേണ്ടത് കുട്ടിയുടെ പിതാവിന്റെ ബാധ്യതയാകുന്നു. എന്നാല് ഒരാളെയും അയാളുടെ കഴിവിലുപരി നല്കാന് നിര്ബന്ധിക്കരുത്. ഒരു മാതാവും തന്റെ കുട്ടിയുടെ പേരില് ദ്രോഹിക്കപ്പെടാന് ഇടയാകരുത്. അതുപോ
ലെ തന്നെ സ്വന്തം കുട്ടിയുടെ പേരില് ഒരു പി
താവിന്നും ദ്രോഹം നേരിടരുത്. (പിതാവിന്റെ അഭാവത്തില് അയാളുടെ) അവകാശികള്ക്കും (കുട്ടിയുടെ കാര്യത്തില്) അതു പോ
ലെയുള്ള ബാധ്യതകളുണ്ട്. ഇനി അവര് ഇരുവരും തമ്മില് കൂടിയാലോചിച്ച് തൃപ്തിപ്പെട്ടുകൊണ്ട് (കുട്ടിയുടെ) മുലകുടി നിര്ത്താന് ഉദ്ദേശിക്കുകയാണെങ്കില് അവര് ഇരുവര്ക്കും കുറ്റമില്ല; ഇനി നിങ്ങളുടെ കുട്ടികള്ക്ക് (മറ്റാരെക്കൊണ്ടെങ്കിലും) മുലകൊടുപ്പിക്കാനാണ് നിങ്ങള് ഉദ്ദേശിക്കുന്നതെങ്കില് അതിലും നിങ്ങള്ക്ക് കുറ്റമില്ല; (ആ പോറ്റമ്മമാര്ക്ക്) നിങ്ങള് നല്കേണ്ടത് മര്യാദയനുസരിച്ച് കൊടുത്തു തീര്ക്കുകയാണെങ്കില്. നിങ്ങള് അല്ലാഹുവെ സൂക്ഷിക്കുകയും, നിങ്ങള് പ്രവര്ത്തിക്കുന്നതെല്ലാം അല്ലാഹു കണ്ടറിയുന്നുണ്ടെന്ന് മനസിലാക്കുകയും ചെയ്യുക.” (2:233)’
”തന്റെ മാതാപിതാക്കളോട് നല്ലനിലയില് വര്ത്തിക്കണമെന്ന് നാം മനുഷ്യനോട് അനുശാസിച്ചിരിക്കുന്നു. അവന്റെ മാതാവ് പ്രയാസപ്പെട്ടുകൊണ്ട് അവനെ ഗര്ഭം ധരിക്കുകയും, പ്രയാസപ്പെട്ടുകൊണ്ട് അവനെ പ്രസവിക്കുകയും ചെയ്തു. അവന്റെ ഗര്ഭകാലവും മുലകുടിനിര്ത്തലും കൂടി മുപ്പത് മാസക്കാലമാകുന്നു. അങ്ങനെ അവന് തന്റെ പൂര്ണശക്തി പ്രാപിക്കുകയും നാല്പത് വയസിലെത്തുകയും ചെയ്താല് ഇപ്രകാരം പറയും: എന്റെ രക്ഷിതാവേ, എനിക്കും എന്റെ മാതാപി
താക്കള്ക്കും നീ ചെയ്തു തന്നിട്ടുള്ള അനുഗ്രഹത്തിന് നന്ദികാണിക്കുവാനും നീ തൃപ്
തിപ്പെടുന്ന സല്കര്മം പ്രവര്ത്തിക്കുവാനും നീ എനിക്ക് പ്രചോദനം നല്കേണമേ. എന്റെ സന്തതികളില് നീ എനിക്ക് നന്മയുണ്ടാക്കിത്തരികയും ചെയ്യേണമേ. തീര്ച്ചയായും ഞാന് നിന്നിലേക്ക് ഖേദിച്ചുമടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. തീര്ച്ചയായും ഞാന് കീഴ്പെടുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിലാകുന്നു.” (46:15)
സൂറത്തു ലുഖ്മാനിലെ പതിനാലാം വചനത്തിലും മുലകുടി പ്രായം രണ്ടു വര്ഷമാണെന്ന് വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്.
”മനുഷ്യന് തന്റെ മാതാപിതാക്കളുടെ കാര്യത്തില് നാം അനുശാസനം നല്കിയിരിക്കുന്നു-ക്ഷീണത്തിനുമേല് ക്ഷീണവുമായിട്ടാണ് മാതാവ് അവനെ ഗര്ഭം ചുമന്ന് നടന്നത്. അവന്റെ മുലകുടി നിര്ത്തുന്നതാകട്ടെ രണ്ടുവര്ഷം കൊണ്ടുമാണ്- എന്നോടും നിന്റെ മാതാപിതാക്കളോടും നീ നന്ദി കാണിക്കൂ. എന്റെ അടുത്തേക്കാണ് (നിന്റെ) മടക്കം.” (31:14)
കുറഞ്ഞ ഗര്ഭകാലമെത്രയാണെന്ന കാര്യത്തില് പ്രവാചകാനുചരന്മാരുടെ കാലം മുതല് മുസ്ലിം ലോകത്ത് കാര്യമായ തര്ക്കങ്ങളുണ്ടായിട്ടില്ല. നാലു കര്മശാസ്ത്ര സരണികളും കുറഞ്ഞ ഗര്ഭകാലം ആറുമാസമാണെന്ന് അംഗീകരിക്കുന്നു. പിതൃത്വവും ശിക്ഷാവിധികളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട മദ്ഹബീ നിയമങ്ങളിലെല്ലാം ഈ അംഗീകാരത്തിന്റെ സ്വാധീനം കാണാനാവും. മുസ്ലിം ലോകത്ത് പതിനാലു നൂറ്റാണ്ടുകളായി അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടുവരുന്ന കുറഞ്ഞ ഗര്ഭകാലം തന്നെയാണ് ശരിയെന്ന വസ്തുത അംഗീകരിക്കുകയാണ് ആധുനിക സാങ്കേതികവിദ്യകളുടെ സഹായത്തോടെ ശാസ്ത്രം ഇന്നു ചെയ്യുന്നത്. കുറഞ്ഞ ഗര്ഭകാലത്തെക്കുറിച്ച സംവാദങ്ങളും തര്ക്കങ്ങളും ഭ്രൂണശാസ്ത്രലോകത്ത് സജീവമാണെങ്കിലും നിയമപരമായി അംഗീകരിക്കാവുന്ന കുറഞ്ഞ ഗര്ഭകാലം ആറുമാസമാണെന്ന വസ്തുത ഇന്ന് എല്ലാവരും സമ്മതിക്കുന്നുണ്ട്.
ഗര്ഭാശയത്തിനുപുറത്ത് ഗര്ഭസ്ഥശിശുവിന് ജീവിക്കാനുള്ള കഴിവിനെയാണ് ശിശുജീവനസാമര്ത്ഥ്യം (Fetal Viability) എന്നുവിളിക്കുന്നത്. ഗര്ഭകാലത്തെ മൂന്നു ത്രൈമാസിക യൂണിറ്റുകളായാണ് (trimester) ഭ്രൂണശാസ്ത്രജ്ഞന്മാര് പഠിക്കുന്നത്. ആദ്യത്തെ ത്രൈമാസികത്തിലാണ് ഭ്രൂണത്തില് അടിസ്ഥാനപരമായ മാറ്റങ്ങളെല്ലാം ഉണ്ടാകുന്നത്. ആദ്യത്തെ മൂന്ന് ആഴ്ചകള് കഴിയുമ്പോള് ഭ്രൂണം കോശങ്ങളുടെ കൊച്ചുഗോളമായ ബ്ലാസ്റ്റോസൈറ്റ് മാത്രമായിരിക്കും. നാലാമത്തെ ആഴ്ച മുതല് ഓരോ അവയവങ്ങള് വളരാനാരംഭിക്കും. അഞ്ചാമത്തെ ആഴ്ച കൊച്ചുഹൃദയം മിടിക്കാനാരംഭിക്കും. ആറാമത്തെ ആഴ്ച മുതല് കണ്ണുകളുടെയും നാസാരന്ധ്രങ്ങളുടെയും പ്രാ
ഗ്രൂപങ്ങളായ മുഖകലകള് രൂപപ്പെടാന് തുടങ്ങും. എട്ടാമത്തെ ആഴ്ചയാകുമ്പോഴേക്ക് കൊച്ചുകൈകളും കാലുകളും വളര്ന്ന് വിരലുകള് കാണാന് തുടങ്ങുകയും മൂക്കും മേല്ചുണ്ടും പ്രകടമാവുകയും ചെയ്യും. ഒമ്പതാമത്തെ ആഴ്ച കണ്ണുകള് രൂപപ്പെടുകയും കണ്പോ
ളകളാല് മൂടപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നതോടെ ഒരു മാംസകഷ്ണം മാത്രമായിരുന്ന ഭ്രൂണം കൂടുതല് മനുഷ്യാകാരമുള്ളതായിത്തീരുന്നു. പത്താമത്തെ ആഴ്ചയാണ് ഭ്രൂണം ഗര്ഭസ്ഥ ശിശുവായിത്തീരുന്നത്. പ്രധാനപ്പെട്ട ആന്തരാവയവങ്ങളെല്ലാം -വൃക്കകള്, തലച്ചോറ്, കുടലുകള്, കരള്- പ്രവര്ത്തനക്ഷമമാവുകയും കയ്യിലും കാലിലുമുള്ള വിരലുകളില് നഖങ്ങള് പ്രത്യക്ഷപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നത് ഇക്കാലത്താണ്. പതിനൊന്നാമത്തെ ആഴ്ചയാകുമ്പോള് കുഞ്ഞ് ഏകദേശം പൂര്ണമായിത്തന്നെ ഉണ്ടായിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കും. എല്ലുകള് ദൃഢമാവാന് തുടങ്ങുന്നതും ലൈംഗികാവയവങ്ങള് പ്രത്യക്ഷപ്പെടാന് തുടങ്ങുന്നതും പതിനൊന്നാമത്തെ ആഴ്ചയിലാണ്. ഒന്നാം ത്രൈമാസികം അഥവാ പന്ത്രണ്ട് ആഴ്ചകള് പൂ
ര്ത്തിയാകുമ്പോള് ശ്രദ്ധിച്ചാല് കുഞ്ഞിന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കേള്ക്കുവാന് കഴിയും. രണ്ട് ഇഞ്ച് വലിപ്പവും മുപ്പത് ഗ്രാം തൂക്കവുമുള്ള ഒരു കൊച്ചുകുഞ്ഞാണ് ഈസമയത്തെ ഗര്ഭസ്ഥശിശു. ഒന്നാം ത്രൈമാസത്തിനകത്ത് പ്രസവിക്കപ്പെട്ടാല് ശിശുജീവന സാമര്ത്ഥ്യം പൂജ്യമായിരിക്കും. അഥവാ അങ്ങനെ പ്രസവിക്കപ്പെടുന്ന കുഞ്ഞ് ഒരു കാരണവശാലും ജീവിച്ചിരിക്കുകയില്ല.
രണ്ടാം ത്രൈമാസികത്തില് നടക്കുന്നത് പ്രധാനമായും അവയവങ്ങളുടെ വികാസമാണ്. പതിനാലാമത്തെ ആഴ്ച മുതല് വൃക്കകള് മൂത്രം ഉല്പാദിപ്പിക്കാനാരംഭിക്കുകയും അംനിയോട്ടിക് ദ്രവത്തിലേക്ക് പുറത്തുവിടുകയും ചെയ്യുന്നു. പതിനാറാമത്തെ ആഴ്ചയാകുമ്പോള് കുഞ്ഞിന്റെ ലിംഗം ബാഹ്യമായി മനസ്സിലാകും. പത്തൊന്പതാമത്തെ ആഴ്ചയിലാണ് കുഞ്ഞ് അമ്മയുടെ ഹൃദയസ്പന്ദനം കേള്ക്കാന് തുടങ്ങുന്നത്. ഈ സമയം തന്നെ പുറത്തുനിന്നുള്ള സ്വരങ്ങളും അവ്യക്തമായി കേള്ക്കും. ഇരുപത്തിമൂന്നാമത്തെ ആഴ്ചയാകുമ്പോഴേക്കും മാതൃചലനങ്ങളറിയാനുള്ള കുഞ്ഞിന്റെ ഇന്ദ്രിയങ്ങള് പ്രവര്ത്തനക്ഷമമാകും. ശ്രവണേന്ദ്രിയങ്ങളും കണ്ണുകളും വളര്ന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഘട്ടമാണിത്. ഇരുപത്തിനാലാമത്തെ ആഴ്ചയാകുമ്പോഴേക്ക് സ്വാദുമുകുളങ്ങള് വളരുകയും തലച്ചോറിന്റെ വളര്ച്ച ദ്രുതഗതിയിലാവുകയും ചെയ്യും. ഇരുപത്തിയേഴാമത്തെ ആഴ്ചയോടെയാണ് രണ്ടാമത്തെ ത്രൈമാസികം അവസാനിക്കുക. ഈ സമയമാകുമ്പോഴേക്ക് കുഞ്ഞിന്റെ ശ്വാസകോശങ്ങള് പ്രവര്ത്തനക്ഷമായിരിക്കുമെങ്കിലും പൂര്ണവളര്ച്ചയെത്തിയിട്ടുണ്ടാവുകയില്ല. അംനിയോട്ടിക് ദ്രവത്തില് ശ്വാസോച്ഛാസം നടത്തുകയും കൃത്യമായ ഇടവേളകളില് ഉറങ്ങുകയും ഉണരുകയും ചെയ്യുകയും കണ്ണുകള് അടക്കുകയും തുറക്കുകയും ചെയ്യുകയും വിരല് കടിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന സമയമാണിത്. ഈ ഘട്ടം അവസാനിക്കുമ്പോള് പ്രസവിക്കപ്പെടുന്ന കുഞ്ഞിന് നല്ല പരിചരണം നല്കിയാല് അത് ജീവിക്കും. ഈ സമയത്തെ ശിശു ജീവനസാമര്ത്ഥ്യം (Fetal Viability) 90 ശതമാനമാണ്. നല്ല പരിചരണം നല്കിയാല് കുഞ്ഞിനെ രക്ഷിക്കുവാനും കാര്യമാത്രപ്രസക്തമായ വൈകല്യങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ നിലനിര്ത്തുവാനും കഴിയുന്ന പ്രായമാണിത് എന്നര്ത്ഥം.
ഗര്ഭസ്ഥ ശിശുവിന് ഇരുപത്തിരണ്ടാമത്തെ ആഴ്ച പ്രായമാകുന്നതുമുതല് തന്നെ ശിശുജീവന സാമര്ത്ഥ്യത്തിന് നേരിയ സാധ്യതകളുണ്ടെന്നാണ് പുതിയ പഠനങ്ങള് വ്യക്തമാക്കുന്നത്. ഇരുപത്തിമൂന്നാമത്തെ ആഴ്ച ഇത് പത്തുമുതല് മുപ്പത്തിയഞ്ച് വരെ ശതമാനവും ഇരുപത്തിനാലാമത്തെ ആഴ്ച ഇത് നാല്പത് മുതല് എഴുപത് വരെ ശതമാനവും ഇരുപത്തിയഞ്ചാമത്തെ ആഴ്ച ഇത് അമ്പത് മുതല് എണ്പതു വരെ ശതമാനവും ഇരുപത്തിയാറാമത്തെ ആഴ്ച ഇത് എണ്പത് മുതല് തൊണ്ണൂറുവരെ ശതമാനവും ഇരുത്തിയേഴാമത്തെ ആഴ്ച മുതല് ഇത് തൊണ്ണൂറ് ശതമാനത്തിനു മുകളിലുമാണ്. ആറു മാസങ്ങള്ക്ക് മുമ്പുള്ള ശിശുജീവന സാമര്ത്ഥ്യത്തിന്റെ ശതമാനക്കകണക്ക് ഉയരാനുള്ള കാരണം ചികിത്സാരംഗത്തും സാങ്കേതിക വിദ്യയാലുമുണ്ടായ പുരോഗതിയാണ്. ഈ പുരോഗതിയുണ്ടായിട്ട് ഏതാണ്ട് പതിറ്റാണ്ടുകളേ ആയിട്ടുള്ളൂ. 1973ലെ പ്രസിദ്ധമായ ഒരു ഗര്ഭഛിദ്ര കേസില് പോലും അമേരിക്കന് സുപ്രീം കോടതി വിധിച്ചത് ശിശുജീവന സാമര്ത്ഥ്യം ഇരുപത്തിയെട്ട് ആഴ്ചകളെങ്കിലും പൂര്ത്തിയായാലേ ഉണ്ടാവുകയുള്ളുവെന്നാണ് പൊതുവെ കരുതി വരാറുള്ളതെന്നാണ്. ഇരുപത്തിനാല് ആഴ്ചകളെങ്കിലും പൂര്ത്തിയായാലേ ശിശുവിന് ജീവനസാമര്ത്ഥ്യമുണ്ടാകൂവെന്നാണ് ഇന്ന് പൊതുവെ ചികിത്സാരംഗത്തുള്ളവര് പറയാറുള്ളതെങ്കിലും അതിനേക്കാള് മുമ്പ് പ്രസവിക്കപ്പെട്ടിട്ടും ജീവിച്ച റിക്കാര്ഡുകളുണ്ട്. 2006 ഒക്ടോബര് 24ന് ഫ്ളോഡിറിയില് ഇരുപത്തിരണ്ട് ആഴ്ചകള് മാത്രം കഴിഞ്ഞ് ജനിച്ച അമില്ലിയ ടൈലറെന്ന പെണ്കുട്ടിയാണ് ഏറ്റവും കുറഞ്ഞ ഗര്ഭകാലം കഴിഞ്ഞ് ജീവനസാമര്ത്ഥ്യത്തോടെയിരിക്കുകയും പിന്നീട് വളര്ന്നു വലുതാവുകയും ചെയ്തയാളായി രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. ശ്വാസകോശങ്ങള്ക്കും ദഹനവ്യവസ്ഥക്കും തലച്ചോറിനുമെല്ലാം നിരവധി തകരാറുകളുണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിലും മികച്ച സാങ്കേതികവിദ്യകളുടെ സഹായത്താല് ഒരു കൂട്ടം ഭിഷഗ്വരന്മാര് ഭഗീരഥപ്രയത്നം നടത്തി കുട്ടിയെ ജീവനോടെ നിലനിര്ത്തുകയാണുണ്ടായത്. നീണ്ടു നാലുമാസങ്ങളില് ആശുപത്രിയിലെ ശിശു തീവ്രപരിചരണ വിഭാഗത്തില് കിടത്തിയുള്ള നിരന്തരമായ പരിശ്രമങ്ങളുടെ ഫലമായാണ് അവരുടെ മാതാപിതാക്കള്ക്ക് ജീവനുള്ള കുഞ്ഞിനെ ലഭിച്ചത് എന്നര്ത്ഥം. ഈ രംഗത്തെ റിക്കാര്ഡ് ഇരട്ടകള് മലയാളികളാണ്. എറണാകുളം സ്വദേശികളായ അനൂപ്
-നീലിമ ദമ്പതികളുടെ ഇരുപത്തി രണ്ട് ആഴ്
ചകള് മാത്രം പ്രായമായ കുഞ്ഞുങ്ങളെക്കുറിച്ച് വിവരങ്ങള് മാധ്യമങ്ങള്ക്ക് നില്കിയത് അഞ്ചു മാസത്തെ തീവ്രപരിചരണങ്ങള്ക്കു ശേഷം ആണ്. ആലുവ രാജഗിരി ആശുപത്രിയിലെ വിദഗ്ധ സംഘമാണ് ഇരുപത്തി രണ്ട് ആഴ്ചയും നാലു ദിവസവും മാത്രം ഗര്ഭാശയത്തില് കഴിഞ്ഞ കുഞ്ഞുങ്ങളെ പു
റത്തെടുക്കുകയും ശുശ്രൂഷിക്കുകയും ചെയ്തത്. നൂറു ദിവസങ്ങളോളം വെന്റിലേറ്ററിന്റെ സഹായത്തോടെ ജീവന് നിലനിര്ത്തിയ ഈ ഐവിഎഫ് ഇരട്ടകള് കുറഞ്ഞ ജീവന് സാമര്ത്ഥ്യത്തോടെ ജനിച്ച സാമര്ത്ഥ്യത്തോടെ ജനിച്ച ഇരട്ടകള് എന്ന പുതിയ റിക്കാര്ഡ് സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുകയാണ്. നീണ്ട അഞ്ചു മാസത്തെ മാസത്തെ തീവ്രപരിചരണം വഴിയാണ് അവര് ജീവനോടിരിക്കുമെന്ന് ഖണ്ഡിതമായി പറയാന് ചികിത്സകര്മാര്ക്കുപോലും കഴിഞ്ഞത്.
രണ്ടാമത്തെ ത്രൈമാസം കഴിയുമ്പോഴേക്ക് ഗര്ഭസ്ഥശിശുവില് ഒരുവിധം എല്ലാ ബാഹ്യാവയവങ്ങളും ആന്തരാവയവങ്ങളും വളര്ന്നുവന്നിരിക്കുമെന്നതിനാല് തന്നെ അതിനുശേഷം പ്രസവിക്കപ്പെടുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങള് ജീവിച്ചിരിക്കുവാനുള്ള സാധ്യത അഥവാ ശിശുജീവന സാമര്ത്ഥ്യം തൊണ്ണൂറു ശതമാനത്തിനു മുകളിലാണ്. ഗര്ഭാശയത്തില്വെച്ചു തന്നെ പൂര്ണ വളര്ച്ചയെത്തി പുറത്തുവരുന്ന കുഞ്ഞ് മാതൃശരീരത്തിനകത്ത് തന്റെ ആദ്യകോശമുണ്ടാകുന്നതു മുതല് മുപ്പത്തിയൊന്പത് ആഴ്ചക്കാലമാണ് കഴിച്ചുകൂട്ടുന്നത്. പൂ
ര്ണമായ ഗര്ഭകാലമാണിത്. ഇതിനുമുമ്പ് ഏതു സമയത്തും കുഞ്ഞ് പ്രസവിക്കപ്പെടാം. ഗര്ഭാശയത്തിനകത്തും പുറത്തും കുഞ്ഞിന് വളരാനാവശ്യമായ സംവിധാനങ്ങളെല്ലാം ചെയ്തുവെച്ചിരിക്കുന്നവനാണ് സ്രഷ്ടാവ്. മാതൃശരീരത്തില് നിന്ന് പുറത്തുവരുന്ന ശിശുവിന് പിന്നെ മാതാവുമായുള്ള ജൈവികബന്ധം അതിന്റെ മുലകുടിയാണ്. മനുഷ്യശിശുവിന്റെ മുലകുടി പ്രായം രണ്ടു വര്ഷമാണെന്ന കാര്യത്തില് ശാസ്ത്രവും ക്വുര്ആനും ഒരേ അഭിപ്രായമാണ് പുലര്ത്തുന്നത്. പൂര്ണമായ മുലകുടി പ്രായം രണ്ടു വര്ഷമാണെന്നു പറയുമ്പോള് അതിനുമുമ്പ് ഏതുസമയത്തും മാതാവിന്റെയോ കുഞ്ഞിന്റെയോ ആരോഗ്യപരമായ കാരണങ്ങളാല് മുലകുടി നിന്നുപോകുവാനുള്ള സാധ്യത ക്വുര്ആന് അംഗീകരിക്കുന്നു. മുലകുടിയോടു കൂടി ബന്ധപ്പെടുത്തിയാണ് കുറഞ്ഞ ഗര്ഭകാലത്തെക്കുറിച്ച് ക്വുര്ആന് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നതെന്ന വസ്തുത ശ്രദ്ധേയമാണ്. മുലകുടിയും ഗര്ഭകാലവും കൂടി മുപ്പത് മാസമാണെന്ന ക്വുര്ആനിക പരാമര്ശ(46:15)മാണ് ചുരുങ്ങിയ ഗര്ഭകാലം ആറുമാസമാണെന്ന നിഗമനത്തിലെത്താന് സ്വഹാബിമാരെ സഹായിച്ചത്. കാര്യമായ സാങ്കേതിക സഹായങ്ങളൊന്നുമില്ലെങ്കില് പോലും, ആറു മാസങ്ങള് പൂര്ത്തിയാക്കി ഗര്ഭാശയത്തിനകത്തുനിന്ന് പുറത്തുവരുന്ന കുഞ്ഞിന് ജീവിക്കുവാന് കഴിയുമെന്നാണ് പുതിയ പഠനങ്ങളും വ്യക്തമാക്കുന്നത്. ആറുമാസം പൂര്ത്തിയാക്കുന്നതോടെ ശിശുവിന്റെ ജീവനസാമര്ത്ഥ്യം തൊണ്ണൂറ് ശതമാനമാണെന്നാണല്ലോ പഠനങ്ങള് കാണിക്കുന്നത്.
ആറു മാസങ്ങള് പൂര്ത്തീകരിക്കുന്നതിന് ഏതാനും ദിവസങ്ങള്ക്ക് മുമ്പ് പ്രസവിക്കുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ ജീവന് രക്ഷിക്കുവാന് സാങ്കേതിക സഹായങ്ങളോടെ സാധിക്കുമെന്നതിനാലാണ് കഴിഞ്ഞ അരനൂറ്റാണ്ടിനിടെ ജീവനസാമര്ത്ഥ്യത്തില് കാര്യമായ പുരോഗതിയുണ്ടായിട്ടുണ്ടെന്നു പറയുന്നത്. പ്രസ്തുത പുരോഗതിയുടെ ഫലമായി ഇരുപത്തിനാല് ആഴ്ചകളെങ്കിലും പൂര്ത്തിയാക്കിയ കുഞ്ഞുങ്ങളെ രക്ഷിക്കാന് കഴിഞ്ഞേക്കുമെന്ന ഒരു ധാരണ ചികിത്സാരംഗത്തുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. വിദഗ്ധരായ ചികിത്സകരുടെ മേല്നോട്ടത്തില് ശക്തമായ സാങ്കേതിക സഹായത്തോടെയാണ് പ്രസ്തുത രക്ഷിക്കല് ശ്രമം നടക്കുന്നത്. അങ്ങനെ രക്ഷപെടുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങള് വ്യത്യസ്തതരം വൈകല്യങ്ങള്ക്ക് വിധേയമായിരിക്കും തലച്ചോറ് വേണ്ടത്ര വികസിച്ചിട്ടില്ലാത്തതിനാല് ഓട്ടിസമടക്കമുള്ള വൈകല്യങ്ങളുണ്ടാവാനുള്ള സാധ്യതയേറെയാണ്. ശ്വാസകോശങ്ങളുടെയും കണ്ഠനാളികളുടെയും വളര്ച്ച പൂര്ത്തീകരിച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്തതിനാല് അത്തരം ശിശുക്കള്ക്ക് മുല കുടിക്കുവാന് പലപ്പോഴും കഴിയാറില്ല. മാതൃമുലപ്പാല്
പിഴിഞ്ഞ് വായിലേക്ക് ഉറ്റിച്ചുകൊടുക്കുകയോ സമാന്തര പോഷകങ്ങള് നല്കിയോ ആണ് ചികിത്സകന്മാര് ഈ പ്രശ്നം പരിഹരിക്കാറുള്ളത്. ആറു മാസങ്ങള് പൂര്ത്തിയാക്കുന്നതിന് ഏതാനും ദിവസങ്ങള്ക്ക് മുമ്പ് പ്രസവിക്കുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ ജീവന് രക്ഷിക്കാന് കഴിയുമെങ്കിലും മുലകുടിയടക്കമുള്ള പല ശൈശവക്രിയകളും ചെയ്യാന് അവയ്ക്ക് കഴിയുകയില്ലെന്നര്ത്ഥം. മാതാപിതാക്കളോടുള്ള ബാധ്യതകളെക്കുറിച്ചു പറയുമ്പോള് മാതാവ് തനിക്കുവേണ്ടി സഹിച്ച ത്യാഗങ്ങളെപ്പറ്റി ഓര്മിപ്പിച്ചുകൊണ്ടാണ് ക്വുര്ആന് മുലകുടി പ്രായവും ഗര്ഭകാലവും കൂടി മുപ്പത് മാസങ്ങളാണെന്ന് പരാമര്ശിക്കുന്നതെന്ന വസ്തുത ശ്രദ്ധേയമാണ്. ആറുമാസമെങ്കിലുമുള്ള പൊ
ക്കിള്കൊടി ബന്ധവും രണ്ടു വര്ഷത്തെ മുലകുടി ബന്ധവുമാണ് മാതൃശരീരവുമായി കുഞ്ഞിനുള്ള ജൈവികബന്ധമെന്ന ക്വുര്ആന് പരാമര്ശം വളര്ന്നു വലുതായ ശേഷമുള്ള മാതാപിതാക്കളോടുള്ള ബാധ്യതയെക്കുറിച്ച് ഓര്മപ്പെടുത്തുന്നതിനിടയിലാണ് കടന്നുവരുന്നത്. മുലകുടി പ്രായവും കുറഞ്ഞ ഗര്ഭകാലവും കൂടി മുപ്പത് മാസങ്ങളാണെന്ന ക്വുര്ആന് പരാമര്ശം ശാസ്ത്രീയമായ കൃത്യത മാത്രമല്ല വൈകാരിക ബന്ധത്തിനുണ്ടാവേണ്ട ആഴവും വ്യക്തമാക്കുന്നതാണ്